Lijsttrekkers Wat zal het veilig worden in ons land. Mijn oude moeder van 83 kan 's avonds weer alleen de straat op. Hoeft nergens meer bang voor te zijn. Zakkenrollers, straatrovers, inbrekers, ze worden allemaal langdurig opgeborgen. Het is afgelopen met dat softe gedoe. 'Er zal echt moeten worden ingegrepen om duidelijk te maken waar de grenzen liggen. Je laat de harde kant liggen. Beste jongen je rekent te veel op de zachte kant.' Zo wassen de kampioenen misdaadbestrijding, oftewel de lijsttrekkers van de politieke partijen, elkaar de oren. De een schreeuwt nog harder dan de ander. Als ik ze hoor kletsen, krijg ik steeds meer de pest in over deze verkiezingsretoriek. Wat klinkt het mooi als je als lijsttrekker roept dat er per wijk een misdaadkaart moet komen. Daarop moeten de criminaliteitscijfers worden bijgehouden, om de burger te laten zien waar het wel of niet pluis is. Wat een geklets, alsof de burger zelf niet weet wat er in z'n eigen buurt gebeurt. En de politie, die kan allang per buurt en wijk aangeven hoe het met de criminaliteit zit. Overigens weet deze lijsttrekker vermoedelijk ook niet dat er landelijke onderzoeken zijn, de zogenaamde politiemonitor. Er zijn zelfs uitsplitsingen naar wijken mogelijk. Maar ja, het klinkt zo mooi, die flinke taal. Zeker als je dan ook nog roept dat het onacceptabel is dat 10.000 criminelen verantwoordelijk zijn voor de helft van de misdrijven. Als je er dan ook nog bij zegt dat de burgers, politie en bestuur op het matje kunnen roepen, krijg je de handen wel op elkaar. Zeker tot op de dag van de verkiezingen blijven ze de grote misdaadbestrijders. En het klapvee slaat zich de handen blauw, want het klinkt zo mooi. En, vlak voor de verkiezingen, over vier jaar, worden dezelfde verhalen weer uit de kast gehaald. En die van vier jaar geleden, pak ze er maar eens bij, die waren precies hetzelfde. Overigens, de gemeentebesturen die worden nu echt flink. Want wat las ik, 'Gemeenten stoppen met gedogen.' Dat hebben ze met elkaar afgesproken. Veiligheid is prioriteit nummer één. Illegale praktijken, clandestien bouwen, geweldsmisdrijven, jeugdcriminaliteit, overtreding brandveiligheidseisen, het is afgelopen. Dat staat allemaal in een manifest, een soort vlugschrift, waarin ze dat precies hebben opgeschreven. Zo ver zijn wij al weggezakt, dat men een manifest nodig heeft. Hoe zat het ook maar weer in Enschede, Volendam en al die andere plaatsen, waar iedereen maar deed waar ie zelf zin in had. En hoe kan het dat er zo maar een parkeerdak in elkaar kan duvelen. Maar let op, wij hebben nu een manifest. Dat moet dan om het vertrouwen van de burger terug te winnen. Dat lukt niet met verkiezingsretoriek, niet met een manifest, maar met doen wat je zegt en zeggen wat je doet.