Geen wereldzaak Een indringer belaagt de familie Pieper en steek mevrouw Pieper neer. Hij was al een keer eerder binnengedrongen op het terrein van deze familie. Een bordje 'verboden toegang' hield hem niet tegen. Of er nu wel of niet artikel 461 bij staat is voor de strafbaarstelling niet zo belangrijk. Wat bij mij blijft hangen is de uitspraak van de Haarlemse persofficier van justitie, nadat er kritiek op het politieoptreden kwam. Waarom trad de politie bij de eerste melding van de familie Pieper niet op, of waarom kon de politie toen niet optreden? Hij gaf een prima verklaring, maar sloot zijn verhaal merkwaardig af. 'Het was ook geen wereldzaak' Of de politie fouten heeft gemaakt weet ik niet, dat wordt zoals gebruikelijk uitgezocht. Alleen die uitspraak, 'Het was ook geen wereldzaak' Wat zou ik hebben gezegd, als ik nog politiewoordvoerder zou zijn? Misschien wel hetzelfde. Wist ik, weet de Haarlemse persofficier van justitie wel wat erg is voor een slachtoffer? Wat een wereldzaak is? Wie bepaalt dat? De enorme werkdruk van politie en justitie met daaraan gekoppeld een prioriteitenstelling hebben er voor gezorgd dat een burger zich in de kou gezet voelt. Een inbraak in een woning, of een vreemde op je erf, is voor iemand die dat meemaakt in veel gevallen een traumatische ervaring en zeer zeker een 'wereldzaak'. De Wijckersloot, onze super procureur generaal, zei enige tijd geleden nog dat een inbraak geen prioriteit heeft. Gelukkig is hij daar, mede onder druk van uitspraken van politiechefs, op teruggekomen. Voorheen noemden wij inbraken, zakkenrollerij, autokraken en dat soort delicten, altijd kleine criminaliteit. Dat is veranderd, want wat is klein? Kleine criminaliteit kan voor het slachtoffer enorme gevolgen hebben. Hoe noemen wij het nu? Veelvoorkomende criminaliteit. Die benaming heeft er voor gezorgd dat wij het bijna 'normaal bij het leven horende criminaliteit' zijn gaan vinden. Ach, het komt zo vaak voor: mevrouw u bent vandaag al de zoveelste die aangifte komt doen. Natuurlijk zal ik het voor u op papier zetten, maar er verder iets aan doen vergeet het maar.' Veelvoorkomende criminaliteit is ook fietsendiefstal. In een stad als Amsterdam worden door de politie wel acties gehouden, maar de tweewielers worden nog bij bosjes gestolen. Het is zo veelvoorkomend dat velen het normaal vinden om ook maar een fiets te stelen. 'Ach het is geen wereldzaak' In onze onpersoonlijke samenleving wordt verwacht dat je zelf alles maar opknapt. Je eigen boontjes dopt. De overheid treedt steeds verder terug. Dat, terwijl veiligheid en leefbaarheid alles te maken hebben met vrijheid. Geen angst te hebben, geen hoge hekken om je huis, gaan en staan waar je wilt. De Haarlemse persofficier neem ik niets kwalijk. Hij is gewoon de boodschapper van een overheid die al snel zegt, 'Het is geen wereldzaak'