Emotioneel spelletje Gelukkig, het voetbal is weer begonnen. Niets ten nadele van alle andere sporten, het was toch een beetje saai zonder dat emotionele spelletje.Wij hebben er allemaal verstand van en weten het vaak beter dan de coaches. Die maken opstellingen waarvan wij vinden dat die niet deugen. Clubs kopen maar spelers, volgens ons de miskopen van de maand. Als vee worden spelers verkocht. Als ze net boven de middelmaat uitkomen moeten miljoenen worden opgehoest. Wij zitten ons op te vreten als die zogenaamde stervoetballers al sukkelend over het veld lopen. 'Zie ze eens lopen die duur betaalde volgevreten vedetten' hoor ik regelmatig als ik in het stadion zit. Even nog los van het vloeken en tieren en het uitkramen van de meest liederlijke taal door sommige supporters van elk niveau. Het zijn niet alleen de F-siders of hoe ze bij een andere club dan Ajax ook mogen heten. Rood en blauw aangelopen schelden ze de scheidsrechter en de grensrechter verrot. Wij ergeren ons kapot als wij weer een avondje Nederlands elftal hebben gehad. Als je dat zooitje ziet, wil je wel een bal door het televisiescherm trappen. Maar toch, wij kunnen niet zonder dat stomme spelletje. Die emotie, de opwinding, het gescheld en gevloek, hebben kennelijk velen nodig om de motor voor een week hard werken, weer van brandstof te voorzien. Er is bijna geen televisieavond zonder voetbal. Je weet dat het vaak niets is en toch ga je weer kijken. Of het nu de commerciële of de publieke omroepen zijn, ze hebben bosjes deskundigen die uren kunnen lullen over die 22 man met een bal. Er wordt weinig bij gelachen. Meestal alleen zeer serieuze gezichten, alsof het hoogste goed in onze samenleving voetbal is. In een ochtendkrant las ik dat voetbalminnend Nederland van bondscoach Dick Advocaat eist, dat hij een grote schoonmaak houdt in het Nederlands Elftal. Een heuse opiniepeiling, door nota bene het NIPO, weet ons dat volgens deze krant te melden. Het moet toch niet gekker worden. Patrick Kluivert moet als eerste vertrekken. In Clarence Seedorf zien ze het ook niet meer zitten. Frank de Boer en Edgar Davids moeten goed op hun tellen passen. Want wij, voetbalminnend Nederland, pikken het niet meer. Ik heb de bondscoach nog niet op de televisie gezien, maar ik zie hem al lispelend met een rood aangelopen gezicht staan. Kritiek kunnen hebben, is velen toch niet gegeven, zeker onze Dickie niet. Reken maar dat ik zaterdag met argusogen ga kijken of hij wel geluisterd heeft. Maakt Kluivert een doelpunt, is hij weer de beste. Geeft Clarence een fluwelen pass dat moet hij in de basis blijven. Gelukkig het voetbal is weer begonnen. Laat iemand mij maar eens vertellen wat er in het leven belangrijker is dan dat rare gevecht om een bal.